26-27 Ağustos 1925 gecesi İnebolu’da yapılan fener alayı ve şenlikleri sırasında denizcilerin ve kayıkçıların, kaldığı evin önünde millî gösteriler yapması üzerine Gazi sofradan kalkarak kalabalığın içine girmiş ve aşağıdaki konuşmayı yapmıştır:

Hakkımda bu derece içtenlik, sevgi ve bağlılık gösteren saygıdeğer İnebolululara, oyunlarını zevkle izlediğim mert ve cesur denizcilere  teşekkür ederim.

Ben şimdiye kadar millet ve memleket yararına ne gibi hareketler, inkılâplar yapmış isem hep böyle halkımızla görüşerek, onların ilgi ve sevgilerinden, gösterdikleri içtenlikten kuvvet alarak ve esinlenerek yaptım. Amacımız, hep millet ve vatanımızın kurtuluşu, mutluluğu ve ilerlemesidir. Şimdiye kadar yaptığımız işlerimizde ve aldığımız kararlarda bizi aldatan ve millet aleyhine oluşan hiçbir şeyimiz yoktur ve gösterilemez. Milletimizi en kısa yoldan medeniyet getirdiklerine kavuşturmaya, mutlu ve huzurlu kılmaya çalışacağız ve bunu yapmaya mecburuz.

İstanbul’da saltanat ve eğlencelerinin, çıkarlarının devam ettirilmesini düşmanların anavatanımızı ele geçirme isteklerine uydurmakta, onlarla işbirliği yapmakta, düşman devletlerin her isteğine boyun eğmekten asla çekinmeyen, vicdanları sızlamayan, milletimizin hür ve bağımsız yaşama kararını kırmak için alçakça girişimlerden çekinmeyen sultan ve halifelerin artık bu vatanda asla yeri yoktur ve olamaz (Kesinlikle olamaz ve olmayacaktır sesleri).

İneboluluların hiçbirinin böyle düşünmediklerini, böyle bir düşünce taşımadıklarını, taşıyanları da beğenmediklerini biliyorum. Bu defa geldim gördüm. Canlı şahidi oldum.

 Mustafa Selim İmece, Atatürk’ün Şapka Devriminde
 Kastamonu ve İnebolu Seyahatleri, 1959, s.38